Ayşenur Korkmaz ile Söyleşi

LAT projeleri Alman işgücü piyasasında önemli bir oryantasyon aracıdır

Ayşenur Korkmaz, Türkiye'den Almanya'ya kaçtığında 2019 yılında tıp eğitiminin dördüncü dönemini bitirmek üzereydi. İlk dil kurslarından sonra, bir noktada eğitimine devam edebilmesinin tek yolunun bir ara iş olduğunu biliyordu. Ancak Alman sistemi, Alman dilini yeni öğrenmekte olan bir kadın için anlaşılmazdı. Weimar'daki Diakonie'nin sayfaları arasında iş yöneticilerinin LAT projesini buldu.

LAT projesinden Bayan Florentine Müller, Alman eğitim sisteminin cangılında doğru yolu bulmasına yardımcı oldu. Aysenur Korkmaz, Bayan Müller ile birlikte tıp alanında eğitim almaya karar verdi. Birlikte önce stajyer aradılar, başvurular ve CV'ler yazdılar. "Bu süre zarfında aslında sürekli temas halindeydik. Çeşitli staj pozisyonları seçtim ve Müller Hanım daha sonra bana pozisyonun bana ve isteklerime uygun olup olmadığını söyledi." diyor Aysenur Korkmaz. Genel olarak, Sayın Korkmaz iş yöneticileri ile işbirliğinden çok memnun. Sadece profesyonel açıdan değil. Bayan Korkmaz şimdiden işgücü piyasasına adım atma konusunda endişeliydi. Dil bilmemesi, çekingen yapısı ve dini inancı, o zamanlar çok sert görünen kadın için hala çok büyük bir engeldi.

Aysenur Korkmaz iki staj tamamlamıştır. Hem doktor muayenehanesinde hem de hastanede çok iyi değerlendirmeler aldı.

İnişli çıkışlı bir başlangıçtan aranan bir stajyere

"İlk stajımı yaptığımda sadece B1 seviyem vardı. İnsanlarla ilgili bir iş için bu yeterli değil. Ayrıca din de insanlarla günlük çalışmalarımda büyük rol oynadı, çünkü o zamanlar hala başörtülüydüm ve özellikle yaşlı hastalar ve aynı zamanda Doğu Almanya'daki meslektaşlarım bu konuda hala çok fazla önyargıya sahipler."

Aysenur Korkmaz da başlangıçta meslektaş etkileşimini çok zor buldu, çünkü dil ona hala bazı sorunlar yaratıyordu. "Görevlerimi iyi yaptım, sadece dil engeli nedeniyle insani yönüm biraz geri planda kaldı, çünkü henüz kendime güvenim yoktu."

İşini iyi yaptığı, ikinci stajını tamamladığı hastanede de teyit edildi. "Orada da bir eğitim sözü aldım ama yine iyi bir ilk izlenim bırakma şansına sahip olmak hoşuma gitti." Son mülakatta bile kabuğundan daha fazla çıkması ve kendini olduğundan daha küçük göstermemesi tavsiye edildi.

Ancak iş deneyimiyle birlikte kendine olan güveni yeniden arttı. Meslektaşları ve hastalarla yaptığı günlük çalışmalar sadece dil becerilerini geliştirmekle kalmadı. "Toplumun bir parçası olmak benim için çok önemliydi. Sadece burada yaşamak için değil, Almanya'daki yaşamın ve nüfusun tam ortasında olmak için. Sadece bu katılımla kendinizi gerçekten bütünleşmiş hissediyorsunuz."

Aysenur Korkmaz, eğitim başvuruları için toplam dört kabul aldı ve şu anda çok memnun. Blankenhain'daki Helios Kliniği'ndeki meslektaşlarıyla da işler çok iyi gidiyor, burada eğitiminin uygulamalı kısmını yapıyor. İçerik açısından Sayın Korkmaz, tıp fakültesinden edindiği bilgilerle iyi bir bağlantı kurabilir. "İki yıl boyunca eğitimimin sadece teorik kısmını aldım, bu yüzden Latince, anatomi, biyokimya ve çok daha fazlası, şimdi gerçekten yardımcı oluyor."

Eğitimin okul kısmı Holzdorf'ta, uygulama kısmı için ise Bayan Korkmaz Blankenhain'e gidiyor. "Her zaman otobüsle giderim, bu sorun değil. Blankenhain'da beş buçukta başladığımızda, bu biraz daha zor oluyor. Ancak otobüs vardiya saatlerine uymadığı için daha geç başlamam iş arkadaşlarım için sorun değil."

Ancak her gün işe gidip gelmek genç kadını rahatsız etmiyor. "Thüringen'i ve şu anda yaşadığım yer olan Weimar'ı seviyorum. Başka bir yerde yaşamayı hayal bile edemiyorum."

Önyargılardan uzak olmak Thüringen'de kalmak için önemli bir faktördür

Bayan Korkmaz artık kendini evinde hissediyor ve iş için başörtüsünü çıkardığından beri günlük hayattaki önyargılar da azaldı. LAT projeleri, başörtüsü takan müşterilerin sorunlarını biliyor. İşyerindeki önyargılar tek sorun değildir. Gündelik hayatında da ırkçılıkla karşı karşıya kalan Kormaz bu konuda da şunları söylüyor: "Fiziksel bir saldırı olmadı ama bakışları hissedebiliyor ve insanların benim hakkımda konuştuklarını duyabiliyorsunuz. Başörtülü arkadaşlarım da aynı deneyimleri yaşıyorlar." Aysenur Korkmaz ailesinden ve (Alman) arkadaşlarından destek alıyor. Aynı zamanda gönüllü tercüman olarak çalıştığı AWO'daki meslektaşları da onu cesaretlendiriyor. Ancak mağduriyet devam ediyor. "Kimsenin bu konuda konuşmamasının utanç verici olduğunu düşünüyorum. Birçok insanın, bir kadının sırf başörtüsü taktığı için özgür olmadığını ya da kocasına veya babasına bağımlı olduğunu düşünmesi çok incitici. Sanırım beni en çok inciten de bu, bağımsız bir insan, bağımsız ve eğitimli bir kadın olarak görülmemem."

Sosyal bağlılık gelecekteki hedeflerini de belirliyor

Aysenur Korkmaz, geleceği için eğitimini başarıyla tamamlamayı ve ardından yeniden okumayı diliyor. "Yeni şeyler öğrenmeyi seviyorum. Ancak Almanya'daki deneyimlerim sayesinde belki de tıp alanında devam etmeyip sosyal hizmet okuyacaktım. Benim o zamanlar yaptığım gibi desteğe ihtiyacı olan çok sayıda yabancı insan var. Bana her zaman yardım edildiği gibi ben de onlara yardım etmek istiyorum."

Korkmaz, LAT projelerinin başarılarının devamını ve mümkün olduğunca çok insana ulaşmasını diliyor. "Böylece herkes, tüm insanların eşit olduğunun da farkına varır. Önyargı olmadan, ırkçılık olmadan, sınırlar olmadan ve bu zamanlarda özellikle de savaş olmadan."

(Mart 2022)

Weimar'daki iş yöneticileriyle görüşün

İş yöneticileri önemli bir oryantasyon yardımcısıdır

Korkmaz, Haziran 2020'de kendi araştırması ve tanıdıklarının tavsiyesi üzerine LAT projesi "Jobmanager Weimar "a geldi. Tıp alanında çıraklık yapmak istediği için danışmanlığa ihtiyacı vardı, ancak tıp alanında çıraklık seçenekleri çok fazlaydı ve Bayan Korkmaz'ın Alman (eğitim) sisteminde oryantasyon eksikliği vardı. Bu nedenle danışmanlık, ağırlıklı olarak başvuruların yazılması ve farklı tıp alanlarını tanımak için staj arayışıyla ilgiliydi. Weimar iş yöneticilerinden Florentine Müller, "Başlangıçta Bayan Korkmaz'ın hala desteğe ihtiyacı vardı, ancak kısa bir süre sonra yardıma giderek daha az ihtiyaç duydu" diye hatırlıyor.

Stajlar mesleğe ilişkin önemli bilgiler verir, sertifikaların tanınması erişim noktaları yaratır

Projedeki genel prosedür, tavsiye isteyen herkes için benzerdir. Önce bir yeterlilik değerlendirmesi yapılır, ardından bir yardım planı hazırlanır - yani hangi adımların ne zaman atılacağı - mevcut belgeler incelenir, muhtemelen sertifikaların tanınması başlatılır, bir başvuru portföyü hazırlanır ve son olarak işgücü piyasasında ne gibi fırsatlar olduğu araştırılır. Bu durum Bayan Korkmaz için de geçerliydi. Türkçe sertifikaları zaten tercüme edilmişti, bu nedenle hemen denklik başvurusunda bulunabildi ve böylece tıp alanında bir üniversiteye giriş yeterliliğinin denkliğini aldı. Bu denklik, otomatik olarak okul bitirme sertifikası aldığı için tıp alanında eğitim görmesini veya çıraklık yapmasını sağlar. Daha sonra, ilki bir ortopedi muayenehanesinde, ikincisi ise Zentralklinik Bad Berka'da olmak üzere kendisine iki staj yeri bulunabildi. Bayan Korkmaz her ikisinde de mükemmel notlar aldı. Sonunda, hastanelerde hemşire olarak eğitim almak için başvurmak istediği açıktı, çünkü klinikteki stajı özellikle sevmişti. "Sayın Korkmaz ne istediğini ve ne istemediğini söylemekte çok iyiydi. Sonunda, nerede staj yapmak ve eğitime başlamak istediğini kendisi de araştırdı. Bağımsız olarak birkaç hastaneye başvurdu ve bazı kabuller aldı" diyor Bayan Müller. "Hastanelerle hiçbir temasımız olmadı. Bayan Korkmaz tüm bunları kendi başına yaptı," diye devam etti iş yöneticisi.

Ayrımcılık deneyimleri, mağdurlardan çok şey talep eder

İş yöneticilerine göre, Bayan Korkmaz yüksek düzeyde motivasyon ve kararlılık göstermiştir. Bu, açık ve samimi tavrının yanı sıra bağımsız çalışması ve Almancayı hızlı bir şekilde öğrenmesi, iş piyasasına hızlı ve başarılı bir şekilde entegre olmasını sağladı. Ancak, Bayan Müller'in aktardığı üzere, bu süreçte olumsuz deneyimler de yaşamış: "Staj ararken bile başörtüsü nedeniyle olumsuz geri bildirimler almış. Çok üzgündü ve bize anlattı. Bunun hakkında konuştuk ve ona maalesef böyle bir şeyin tekrar tekrar olabileceğini ama pes etmemesi gerektiğini söyledik." Başörtüsünü çıkarmasına rağmen pes etmedi.

Sonunda Blankenhain'daki hastanede eğitime başlamaya karar verdi. Meslek okulu Holzdorf'ta. Neyse ki otobüs ve tren bağlantıları oldukça gelişmiş ve Azubi-Ticket ile işe gidip gelmek Bayan Korkmaz için hiç sorun değil. Proje çalışanı Juliane Peters, iş yöneticilerinin işverenlerden ne istediği sorusuna şu yanıtı veriyor: "Tarafsızlık, açıklık ve aynı zamanda hatalara karşı hoşgörü istiyoruz. Proje olarak, bizden katılımcı almaya çok açık ve mutlu olan işverenlerle bir ağ oluşturduk."

(Mart 2022)