اقامت/سکونتگاه‌ها (Wohnen/Unterbringung)
افرادی که هنوز در حال طی کردن فرآیند درخواست پناهندگی (Asylverfahren) خود بوده یا مشمول وضعیت تحملی (Duldung) هستند، ملزم به رعایت قوانین اقامت اجباری (Residenzpflicht) و/یا اقامتگاه اجباری (Wohnsitzauflage) تحت شرایط خاص هستند.
به موجب قوانین اقامت اجباری (Residenzpflicht) افراد مشمول این قوانین اجازه خروج از مکان مشخصی را ندارند. به عبارت دیگر، این محدودیت جغرافیایی به این معناست که (هر فردی که مشمول قانون اقامتگاه اجباری (Wohnsitzauflage)) باشد باید در یک مکان مشخص و/یا اقامتگاه/واحد مسکونی اشتراکی مشخص بماند و اجازه نقل مکان ندارد.
قانون اقامتگاه (Wohnsitzregelung) شخص را ملزم به زندگی در یک ایالت فدرالی مشخص در آلمان می‌کند. هر کسی که قصد نقل مکان به یک ایالت فدرالی یا شهرستان دیگر را داشته باشد ملزم به ثبت درخواست تخصیص مجدد است.
در برخی موارد، قوانین حاکم بر سکونتگاه‌ها، محل اقامت و جابه جایی می‌تواند به شدت پیچیده باشد. نشریه مکمل شبکه حق ماندن به جای اخراج سه اصطلاح حکم اقامت (Residenzpflicht)، حکم اقامتگاه (Wohnsitzauflage) و قوانین اقامتگاه (Wohnsitzregelung) را به تفصیل تعریف می‌کند و شرایطی را که باید برای نقل مکان فرد برآورده شوند تشریح می‌کند. در این نشریه ارجاعاتی نیز به چندین نمونه درخواست مختلف وجود دارد.
جهت مشاهده این نشریات لطفاً از این آدرس دیدن کنید: https://www.ibs-thueringen.de/wp-content/uploads/2020/05/Residenzpflicht_Wohnsitzauflage_Wohnsitzregelung.pdf